مواجههای غریب با یک پرفورمنس پیش از اجرای نمایش
تاریخ انتشار: ۳ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۱۶۰۸۶
مواجههای غریب که تو را ذرهذره در خود حل میکرد و اینگونه نمایش در مدار عناصر اجرایی تو را به عنوان مخاطب درگیر خود میکرد.
شاید برای ۱۰دقیقه اول موسیقی جذاب بود اما نداشتن فرازونشیب، آن را یکنواخت و تا حدی خستهکننده و خوابآور میکرد و این خود یک نقطهضعف بارز برای این اجرا بود. درحالی که موسیقی، اثر برجستهای برای شکل گرفتن این پرفورمنس بود و میتوانست حرکات موزون و ضدموزون آن را در فضای قابل پذیرشی سمت و سو دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اجراگران نیز با بدنهای آماده و ورزشکاری همچون پارکوربازان در صحنه جستوخیز میکردند و چشمنواز بودند؛ اما به دلایل هنری نمیتوانستند تصاویر چشمگیری بیافرینند یعنی بیشتر درگیر ارائه حرکت بودند تا اینکه بخواهند در پیوست حرکات ریز و درشت، معنا و هدفی ژرف را پیگیری کنند و این سدی بود برای درک بهتر این موقعیت نمایشی که میخواست گوشهای از درگیریها، هول و هراسها و طغیانهای مردمی را نسبت به یک وضعیت دیکتاتور زده و نسبتا جنگی نمایان کند؛ بنابراین نمایش در ظاهر بسیار موفق اما در باطن با کم و کاستیهایی همراه میشد و این به درک یک پرفورمنس معناگرا برمیگردد که همچون هنر مفهومی به دنبال افزایش معنا در هر لحظهای است و حرکات، موسیقی، نورها و اجراگران باید در چنین مداری به دنبال یک برآیند لبریز از معنا باشند و این معنا در ارائه تصاویر بهم پیوست شده و ایجاد فضای پر از جنگ و درگیری نمایان میشد. شاید کارگردان از ارائه حرکات و توان بسیار بالا و انرژیک جوانان کارش در مقام اجراگر به دنبال جذابیتهای ظاهری برآمده و همین نقطه انحرافی برای یک مسیر ژرف و پر از معناست که نیازمند حوصله و درک زیبایی است.
به هر تقدیر، عراق در این چهل و چند سال اخیر مدام درگیر فضای استبدادی، جنگ و حضور بیگانگان بوده و هنوز به معنای حقیقی فضای دموکراتیک را برای درک رفاه و آزادی و ارائه فرهنگ به دست نیاورده است؛ اما محمد موید به عنوان کارگردان در این نابسامانی دارد امیدبخش میشود، چون در تقابل با کاستیهای کلان اجتماعی و سیاسی فرهنگسازی میکند و با ایجاد یک گروه جوان و استقرار آنان در یک فضای نمایشی به دنبال ارائه تجربههایی است که هریک بهگونهای میتواند زمینهساز مواجهه بهتری با مخاطبان خود باشد و پرفورمنس طلقهالرحمه به جنگ این نداشتهها رفته و با انرژی بالای خود میتواند آیندهبخش باشد.
منبع: جام جم آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۱۶۰۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایش اثر منتخب شانزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر در دوسالانه هنر ونیز ۲۰۲۴
اثر منتخب بخش رسانههای هنری جدید شانزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر در شصتمین دوسالانه هنر ونیز به نمایش درمیآید.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، اثر منتخب بخش رسانههای هنری جدید شانزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر در شصتمین دوسالانه هنر ونیز به نمایش درمیآید.
این اثر با عنوان آینههای نور، چیدمانی تعاملی از مریم صفایی و محمد امین اوجی، زوج بوشهری-شیرازی است که پیش از این در بخش رسانههای هنری جدید شانزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر ارائه و به عنوان نامزد کسب طوبای زرین شناخته شده بود و اکنون قرار است در پاویون رسمی جمهوری اسلامی ایران به نمایش گذاشته شود.
اثر تعاملی این دو هنرمند بر اساس هندسه نقوش معماری ایرانی و رجوع به سنت کهن آینهکاری، با بیان و زبانی جدید طراحی شده است که به واسطه بازتاب نور، فضایی کهکشانی و بهشتگونه را میآفریند.
اجرای این اثر در شصتمین دوسالانه هنر ونیز مشابه اجرای آن در شانزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر خواهد بود؛ با این تفاوت که چیدمان اثر متفاوت بوده و به جای تابش نور، آثار مصطفی گودرزی و عبدالحمید قدیریان (از هنرمندان پاویون ایران) به روی آن تابانده میشود که علاوه بر انعکاس نور، بازتابی از نقش و رنگ را به وجود میآورد.
در این چیدمان تعاملی، مخاطب در اجرا مشارکت میکند و با در دست داشتن چراغ قوه و تابش نور، کهکشان خاص خود را به وجود میآورد.
در پسزمینه این اجرای تعاملی، صدای موسیقی هم شنیده میشود. آهنگسازی این کار توسط بابک ربوخه، چهره شاخص هنر موسیقی کشورمان انجام شده است که همزمان با اجرای اثر در فضای پاویون رسمی جمهوری اسلامی ایران در شصتمین دوسالانه هنر ونیز، طنینانداز خواهد شد.